łachmaniarz

сущ.

• оборвыш

• тряпичник

* * *

♂, мн. Р. \łachmaniarzy/\łachmaniarzów 1. тряпичник;

2. оборванец

+

1. szmaciarz, gałganiarz 2. oberwaniec, obszarpaniec, obdartus

* * *

м, мн Р łachmaniarzy / łachmaniarzów

1) тряпи́чник

2) оборва́нец

Syn:

szmaciarz, gałganiarz 1), oberwaniec, obszarpaniec, obdartus 2)